nieuwjaarsdag
4 januari 2014
Gisterenavond een leuke oud en nieuw gevierd, wat kennisgemaakt met onze NZ buren, Kevin en Liz, bier en wijn gedronken en voor we het wisten was het 12 uur. Naar vuurwerk kijken in korte broek en T shirt heeft wel wat...In ieder geval geen oliebollen en appelflappen.Nog even mijn zus en mijn schoonmoeder(maar hier is het nog lang geen nieuwjaar, hoor) gebeld.Ook met Frank geskyped, jaja, pappie gaat met de tijd mee.De volgende morgen hoosde het.Zag mijn buurman met een bord gebraden worst lopen, tijdens ons ontbijt. Zou ik nu niet lusten, zeg ik tegen Thea. Deur open..Hello, Mor'ning, a good New Zealnd breakfast.......We konden niet weigeren. Wat geproefd, bedankt en de rest tijdens de lunch opgepeuzeld.Tijdens de derde wolkbreuk besloten we op te breken. Wederom was ik blij met onze camper.Alleen brandt om de 2 dagen het lampje van het koelsysteem. Ik vul gewoon wat water aan en ...rijden maar. We wilden vandaag de Highland games bezoeken in Waipu en weer verderop heel beroemde grotten met glimwormen. Na 10 km zie ik een bord staan met glowworm caves. We zaten bij volstrekt onbekende grotten, maar dat maakte het juist zo leuk.Een Maori van een jaar of 17 gaf ons een priv'e rondleiding. Een overweldigend gezicht. De grot werd door honderden gloeiwormen verlicht.Sensationeel. Het leek de melkweg wel! De gids wilde geen geld aannemen. Het was zijn werk, vond hij. Hierna, tijdens de 4 e wolkbreuk op naar de higlandgames. In waipu hadden we trek gekregen.Mmmm lekker lunchen in de camper tijdens de 5e wolkbreuk. Hierna gingen we eens even kijken. Een heleboel mensen zagen we al vertrekken, maar nieuwsgierig als we waren,kwamen we via een zijuitgang wat illegaal op het terrein. Zodra het in Nieuw Zeeland niet meer regent, is het meteen een graad of 24. Tijdens dit lekkere weer, zagen we Schotse afstammelingen wat smijten met boomstammen, hooibalen over latten gooien, handtasjes van 60 kilo of meer wegbrengen over een parcours, doedelzak stemmen,doedelzak spelen, trommelen. Ik zou ook ge emigreerd zijn, in Schotland hebben ze het er nog over.Gelukkig hadden we niet betaald, want we hoorden dat voor 't eerst sinds 1871, de Caledonian Highland Games warenonderbroken door de regen, wat een watjes! Vlak voor de 6e wolkbreuk gingen we op weg naar onze huidige lokatie.Er was nog maar 1 plek over en die was voor ons.Het is per slot van rekening hoogseizoen. De 7e wolkbreuk bleef uit, en we konden buiten heerlijk eten, het gras was wat nat....... Morgenochtend gaan we op de fiets naar een mooi strand om te gaan snorkelen, tenzij......inderdaad, die wolkbreuk!
2 januari.
Wakker,strakblauwe lucht, Hoera, we kunnen gaan snorkelen, maar zullen we hier nog een nachtje blijven? Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Rustig ontbijten, toen de fietsen gepakt en op naar Goat Island. Zooo, even een paar kuitenbijters...maar toen we bij het strand van Goat Island aankwamen, waren we blij dat wij geen parkeerprobleem hadden! Mensen, wat druk Je kon kilometers terug wetsuits en snorkelspullen huren, maar volgens mij waren die nu allemaal verhuurd.Iedereen wilde daar meteen vanuit zijn auto de zee in. Wij fietsten wat verder en zagen een wat stiller plekkie. We hadden 1 snorkelset meegenomen. Eerst ging ik het maar eens proberen. Ik ben
niet zo'n zwemheld, maar dit was wel aardig. Het water was wat frisjes en redelijk helder. Ik heb wel wat mooie vissen gezien en tussen een wolk doorzichtige zeepaardjes gezwommen, maar na een half uur had ik het wel gezien. Op het strandje opgedroogd toen Thea ging snorkelen. Daarna koffie gehaald, zoals je die bij Starbucks kan krijgen, op het terrein van de Maritieme Universiteit. Toen een mooi wandelingetje naar een uitzichtpunt, weer terug voor een hotdog, en daarna op de fiets, via de general store van het imposante plaatsje Leigh, terug naar de camping. Nog even heerlijk lunchen, alles gewoon klaarmaken in de bijzonder goed geoutilleerde keuken van de camping en toen merkte Thea op dat de zee naast de camping compleet verdwenen was. Zoiets heet dus eb. We zijn toen de hele baai overgewandeld naar Omaha, wadlopen cq wat lopen .Toen kwam er even een keerpunt tijdens deze zalig, rustige dag. We stonden vlakbij het dumpstation. Gewoon een afvoer in de grond met wat slangen voor drinkwater en spoelwater er naast.Toen ik voor de 1e keer de camper keerde en het "grey water" wilde lozen kwam er eenwat opgefokte blanke vrouw op ons af envroeg ons wat ons tafeltje deed op plaats 71. Of ik maar meteen even mee wilde komen naar het kantoor, want zij hadden het gehuurd. Nou, nee nu niet, ik ben met de camper bezig. Stond ineens haar donkere, getatoueerde sportvriendje voor mijn neus, die zei dat hij vanaf vandaag 3 plaatsen had besproken, waaronder nr 71. Maar wij mochten hier langer blijven, Well get the fuck out of here, zei de donkere zonnebril. Met wat vertragende vragen werd onze Popeye wat rustiger en de kampbeheerder kwam terug met de opgefokte blanke vrouw. Tja foutje van de administratie.Kreeg zelfs excuus van onze sportschooljongen. Of ik een plaatsje wilde opschuiven vroeg de zenuwachtig handenwringende beheerder die de lieve vrede wilde bewaren. Geen probleem, want de wagen is al verplaatst naar het dumpstation. 2e keer draaien en parkeren. Elektriciteitssnoer te kort! I told you!, 3e keer... deur aan de verkeerde kant, had onze beheerder niet gezien, Sorry! 4 e keer. Toen stond hij goed volgens de beheerder (zo heeft u geen last met uw buren) maar dus niet volgens mij. Het fietsenrek stak heel erg uit.Nou, dan rijden ze maar om...Echt niet,... Dus...voor de 5e keer draaien........en wie kwam me helpen?......juist, de sportschooljongen! Morgen gaan we ten Zuiden van Auckland.......3 1/2 uur rijden.
vrijdag 3 januari.
Radio, 91.8 fm 10.000 songs of summer heet het programma. Ik heb het vaak aan in de camper, er wordt alleen maar gekletst over de Christmas holiday, die over 2 dagen ten einde loopt. (De scholen starten weer op 3 februari) en men draait goede muziek.Die hoor ik nu ook terwijl ik dit stukje schrijf. De camper staat in een ongelooflijk mooi dal, compleet omringd met groen, kabbelend beekje, goed gegeten......."zullen we eerst maar eens even gaan afwassen?".......ik kom weer terug op aarde met mijn gedachten. Samen naar het washok (wat zijn die campings hier toch schoon), na deze hele leuke dag.1 wijnglas kapot, maar de dag zeker niet. Na een ontbijt in het zonnetje, vlot op weg richting Coromandel. We hadden nu het gehele Northland gezien en zijn nu van plan het zuiden en oosten van het Noordereiland te gaan bekijken.
Nog even de skytower van Auckland gedag zeggen en daarna richting Thames.Heee het olielampje knippert, en daarna totaal niet meer. In Thames ging ik eerst maar eens diesel tanken en een flesje olie kopen. Thea zag een toeristenbureau en ik begon met het instructieboekje van een Mercedes sprinter.Na wat gepuzzel bleek voor een 4 cilinder zonder knoppen op het stuur er een menu te zijn op het dashbord. Dat gaf aan( na het stellen van de juiste hulpvraag) da ik absoluut geen olie bij moest vullen. Toch maar even zelf olie peilen, de motor was voldoende afgekoeld. Oliepeil stond op zijn max. PLAN: kom ik toevallig eens een mercedesgarage tegen, dan laat ik deze wagen checken, verder kijk ik water en olie zelf wel na. Wagen rijdt prima. Intussen was Thea uit het toeristenbureau.Of ik zin had om morgen naar de paardenraces hier in Thames te gaan....tuuuuuurlijk' doen we, Gaan we nu even naar de super. Daarna, echt het duurde maar even, op zoek naar een camping. Na een halve km: BORD Visit our goldmine. Voor $15 mochten we door de schachten en het terrein lopen en kregen we een gratis onnavolgbaar plat NieuwZeelandse uitleg.Wat mij bijbleef is, dat die miners onder verschrikkelijke omstandigheden keihard moesten werken. Die mentaliteit zit er nu nog steeds bij de mensen in. Niet lullen, maar poetsen. Nadaat wij de plaat gepoetst hadden kwamen we op dit goddelijke plekje terecht.Beetje hippie sfeer. Snel gelunchd en op de mountainbikes naar een park van een of andere kunstenaar. Jammer dan...dicht. Toch maar naar binnen, mooie wndeling door de bush, die ook vol met kunstwerken stond. Geinig. Daarna naar een thematuin met waterval, ook weer voor $15.
heel mooi...leuke wandeling, prachtige bloemen, ook een bloeiende hortensia, die wij ook in de tuin hebben. Stom dat die nu hier staat te bloeien. Toen weer lekker over de gravelroad terugfietsen. Een drukke maar leuke dag.Helaas, zo ver in de bush geen wifi enop de vorige plek mocht ik 5 dollar betalen, nee dus. Effe geduld mensen!
2 januari.
Wakker,strakblauwe lucht, Hoera, we kunnen gaan snorkelen, maar zullen we hier nog een nachtje blijven? Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Rustig ontbijten, toen de fietsen gepakt en op naar Goat Island. Zooo, even een paar kuitenbijters...maar toen we bij het strand van Goat Island aankwamen, waren we blij dat wij geen parkeerprobleem hadden! Mensen, wat druk Je kon kilometers terug wetsuits en snorkelspullen huren, maar volgens mij waren die nu allemaal verhuurd.Iedereen wilde daar meteen vanuit zijn auto de zee in. Wij fietsten wat verder en zagen een wat stiller plekkie. We hadden 1 snorkelset meegenomen. Eerst ging ik het maar eens proberen. Ik ben
niet zo'n zwemheld, maar dit was wel aardig. Het water was wat frisjes en redelijk helder. Ik heb wel wat mooie vissen gezien en tussen een wolk doorzichtige zeepaardjes gezwommen, maar na een half uur had ik het wel gezien. Op het strandje opgedroogd toen Thea ging snorkelen. Daarna koffie gehaald, zoals je die bij Starbucks kan krijgen, op het terrein van de Maritieme Universiteit. Toen een mooi wandelingetje naar een uitzichtpunt, weer terug voor een hotdog, en daarna op de fiets, via de general store van het imposante plaatsje Leigh, terug naar de camping. Nog even heerlijk lunchen, alles gewoon klaarmaken in de bijzonder goed geoutilleerde keuken van de camping en toen merkte Thea op dat de zee naast de camping compleet verdwenen was. Zoiets heet dus eb. We zijn toen de hele baai overgewandeld naar Omaha, wadlopen cq wat lopen .Toen kwam er even een keerpunt tijdens deze zalig, rustige dag. We stonden vlakbij het dumpstation. Gewoon een afvoer in de grond met wat slangen voor drinkwater en spoelwater er naast.Toen ik voor de 1e keer de camper keerde en het "grey water" wilde lozen kwam er eenwat opgefokte blanke vrouw op ons af envroeg ons wat ons tafeltje deed op plaats 71. Of ik maar meteen even mee wilde komen naar het kantoor, want zij hadden het gehuurd. Nou, nee nu niet, ik ben met de camper bezig. Stond ineens haar donkere, getatoueerde sportvriendje voor mijn neus, die zei dat hij vanaf vandaag 3 plaatsen had besproken, waaronder nr 71. Maar wij mochten hier langer blijven, Well get the fuck out of here, zei de donkere zonnebril. Met wat vertragende vragen werd onze Popeye wat rustiger en de kampbeheerder kwam terug met de opgefokte blanke vrouw. Tja foutje van de administratie.Kreeg zelfs excuus van onze sportschooljongen. Of ik een plaatsje wilde opschuiven vroeg de zenuwachtig handenwringende beheerder die de lieve vrede wilde bewaren. Geen probleem, want de wagen is al verplaatst naar het dumpstation. 2e keer draaien en parkeren. Elektriciteitssnoer te kort! I told you!, 3e keer... deur aan de verkeerde kant, had onze beheerder niet gezien, Sorry! 4 e keer. Toen stond hij goed volgens de beheerder (zo heeft u geen last met uw buren) maar dus niet volgens mij. Het fietsenrek stak heel erg uit.Nou, dan rijden ze maar om...Echt niet,... Dus...voor de 5e keer draaien........en wie kwam me helpen?......juist, de sportschooljongen! Morgen gaan we ten Zuiden van Auckland.......3 1/2 uur rijden.
vrijdag 3 januari.
Radio, 91.8 fm 10.000 songs of summer heet het programma. Ik heb het vaak aan in de camper, er wordt alleen maar gekletst over de Christmas holiday, die over 2 dagen ten einde loopt. (De scholen starten weer op 3 februari) en men draait goede muziek.Die hoor ik nu ook terwijl ik dit stukje schrijf. De camper staat in een ongelooflijk mooi dal, compleet omringd met groen, kabbelend beekje, goed gegeten......."zullen we eerst maar eens even gaan afwassen?".......ik kom weer terug op aarde met mijn gedachten. Samen naar het washok (wat zijn die campings hier toch schoon), na deze hele leuke dag.1 wijnglas kapot, maar de dag zeker niet. Na een ontbijt in het zonnetje, vlot op weg richting Coromandel. We hadden nu het gehele Northland gezien en zijn nu van plan het zuiden en oosten van het Noordereiland te gaan bekijken.
Nog even de skytower van Auckland gedag zeggen en daarna richting Thames.Heee het olielampje knippert, en daarna totaal niet meer. In Thames ging ik eerst maar eens diesel tanken en een flesje olie kopen. Thea zag een toeristenbureau en ik begon met het instructieboekje van een Mercedes sprinter.Na wat gepuzzel bleek voor een 4 cilinder zonder knoppen op het stuur er een menu te zijn op het dashbord. Dat gaf aan( na het stellen van de juiste hulpvraag) da ik absoluut geen olie bij moest vullen. Toch maar even zelf olie peilen, de motor was voldoende afgekoeld. Oliepeil stond op zijn max. PLAN: kom ik toevallig eens een mercedesgarage tegen, dan laat ik deze wagen checken, verder kijk ik water en olie zelf wel na. Wagen rijdt prima. Intussen was Thea uit het toeristenbureau.Of ik zin had om morgen naar de paardenraces hier in Thames te gaan....tuuuuuurlijk' doen we, Gaan we nu even naar de super. Daarna, echt het duurde maar even, op zoek naar een camping. Na een halve km: BORD Visit our goldmine. Voor $15 mochten we door de schachten en het terrein lopen en kregen we een gratis onnavolgbaar plat NieuwZeelandse uitleg.Wat mij bijbleef is, dat die miners onder verschrikkelijke omstandigheden keihard moesten werken. Die mentaliteit zit er nu nog steeds bij de mensen in. Niet lullen, maar poetsen. Nadaat wij de plaat gepoetst hadden kwamen we op dit goddelijke plekje terecht.Beetje hippie sfeer. Snel gelunchd en op de mountainbikes naar een park van een of andere kunstenaar. Jammer dan...dicht. Toch maar naar binnen, mooie wndeling door de bush, die ook vol met kunstwerken stond. Geinig. Daarna naar een thematuin met waterval, ook weer voor $15.
heel mooi...leuke wandeling, prachtige bloemen, ook een bloeiende hortensia, die wij ook in de tuin hebben. Stom dat die nu hier staat te bloeien. Toen weer lekker over de gravelroad terugfietsen. Een drukke maar leuke dag.Helaas, zo ver in de bush geen wifi enop de vorige plek mocht ik 5 dollar betalen, nee dus. Effe geduld mensen!
Leuke verhalen. Tja, WiFi kan nog wel eens een probleem geven. WiFi zoals wij dat in NL hebben is hier nog niet aanwezig. We volgen jullie perikelen en kijken of wij er nog leuke dingen uit kunnen halen om ook te doen. Dat met die auto lijkt me wel vervelend. Welke maatschappij heb jij eigenlijk voor de camper? Dan kunnen wij er wat attenter op zijn. Verder maken jullie wel leuke dingen mee en ga daar dus vooral mee door. Vooral genieten. En de temperatuur? Tja daar valt niets aan te doen. Wij hebben ook al een paar dagen regen en vooral een straffe wind bij een niet al te hoge temperatuur. Ook dat is niet helemaal lekker. Nog een paar dagen en dan leveren wij de camper in en gaan dan nog 4 dagen naar Uluru. Dan door naar NZ. Frans, geef mij even over de privé mail je NZ telefoonnummer door dan bellen we jullie zodra wij ook een NZ nummer hebben op de 16e. Heel veel plezier nog en greetz van ons.
Liefs Gwyn en Beppie