Nog heeeeel even......
28 januari 2014 - Christchurch, Nieuw-Zeeland
Wat een heerlijk weer. Vandaag nog maar even genieten van de zomer. We hadden een mooie fietsroute uitgestippeld over een bergenkam, waarbij je Christchurch , en aan de andere kant het schiereiland(peninsula) zou kunnen zien. Vanaf de camping was het even 6 km doorbijten in het irritante gemotoriseerde verkeer, maar zodra we aan de kust waren, konden we via wat rijstroken, stoepen en parkeerplaatsen een wat rustigere route kiezen. Nadat we een scherpe bocht hadden we genomen, kwamen we weer in contact met de gevolgen van de aardbeving. Stel je voor: rechts van de weg ligt een honderden meters lange buffer van zee-containers, twee hoog opgestapeld. Waarom? Om vallende rotsen tegen te houden, die vanaf een hele hoge en lange rotswand naar beneden zouden kunnen vallen. De rotswand vertoont inderdaad diepe scheuren, maarerger nog zijn de huizen er aan toe die boven op de rotwand staan of zelfs stonden..........heb je eindelijk je droomhuis met vrij uitzicht op zee, ligt je hele voorgevel beneden. We vonden het best indrukwekkend. Via het strand door naar een bar aan het strand, waar heerlijke koffie werd geschonken......en ja, toen moesten we er toch aan geloven....klimmen! De laatste bergjes van Nieuw Zeeland. Het viel best wel mee hoor, voor we het wisten stonden we bovenaan het bergstation van de gondel, die vanuit de stad naar boven kwam..We hebben genoten van het prachtige uitzicht, daarna wilden wij lekker doorfietsen , maar nee........road blocked. Vanwege de aardbeving was een weggedeelte helemaal bezaaid met enorm grote rotsblokken. Tja...ze kunnen niet alles tegelijk opruimen die NZlanders. Dus.....riant vlot afdalen, de strandtent nog maar eens met een heel lang bezoek vereren, voor het laatst de super in en daarna een biertje en avondeten in de zon.Morgen opruimen en de camper wegbrengen.. Slaap lekker allemaal.
Toch wel handig die fietsen. Moeten wij ook nog maar eens over nadenken bij een volgende vakantie naar far, far away. Dat duurt toch wel lang voordat die aardbevingboel is opgeruimd. Maar ja het zal wel heel veel zijn. Om het maar even kort te houden, het was inderdaad vandaag een mooie dag, ook hier in Whakatane en ook op White Island. Indrukwekkend hoor, dat eiland. En stinken daar.....! Maar we hebben genoten en ook op de terugweg vliegende vissen gezien en dolfijnen. Wat wil je nog meer. Nog even en het zit er op. Geniet er nog van en tot gauw.
Dit is (bijna) het einde, dat doet (bijna) de deur dicht. Begin 2014 hebben jullie het gepresteerd om ons (oudjes) extra verder te kijken (lezen) dan ons neus lang is. Ruim 18.000 km
oostwaarts van ons vandaan, hebben jullie ons afgeleid van Rutte, Samson en andere ongewenste gasten. Wij keken uit naar de boeiende verhalen, die nu helaas zijn gestopt.
Jullie waren bij aankomst in Auckland wel ouder geworden
door tijdsverschil, maar bij aankomst in de buurt van AMSTELVEEN, komen jullie weer 12 uur jonger terug. Dat wordt wel even wennen, jetlag en alles weer kneuterig bij-elkaar na al die wijdse panorama<s. Bewondering hoe jullie deze reis hebben gemaakt. Jouw verslag over Wiener Blut
vonden wij al subliem. Met dit reisverslag is nogeens bevestigd dat je dat op een boeiende wijze kan. ook weer in dit verslag
(denk je een droomhuis met vrij uitzicht op zee te hebben, lig je voorgevel beneden!!!!!!). Zo tussendoor hebben wij begrepen dat Thea een beste reisgids is geweest.
Wij wensen jullie een goede thuisreis toe (van ca 35 uur???)
De Uiver deed in 1934 er bijna 100 uur over en toen was hij pas in Melbourne)
Tenslotte van harte welkom weer in Holland en hopen jullie gauw te spreken.
Veel liefs van Riet en Joop.
Liefs Beppie